Peuter Bowlen..

Materialen:

* 6 tot 10 dingen die kunnen dienen als kegels om iets om om te gooien (lege melkpakken, lege plastic flessen, plastic bekertje ect.).

* Lege ruimte

* Tape

* Voetbal of volleybal

Wat te doen:

1. Zet de "kegels" neer in een driehoek, zoals op een echte bowlingbaan.

2. Doe een paar stappen terug en maak van tape een witte lijn.

3. Laat je kind achter de lijn staan.

4. Geef hem de bal en laat hem proberen alle kegels met de bal om te gooien.

5. Laat haar doorgaan met rollen totdat ze alles heeft omgegooid.

6. Zet de kegels opnieuw neer voor de volgende ronde.

Verlatingsangst en zelfstandigheid

Veel kinderen krijgen zo rond hun 12e tot 14e maand een periode van verlatingsangst. Je kind gaat steeds meer beseffen dat hij een eigen persoontje is en niet meer zo afhankelijk van jou. Hij is steeds mobieler en kan van je weglopen. Aan de andere kant is hij natuurlijk nog lang niet in staat om lang zonder jou te kunnen en dat levert soms angst op. Veel kinderen zullen nu verdrietig reageren of voelen zich in de steek gelaten bij het afscheid nemen op de kinderopvang bijvoorbeeld. Je kind is nu slim genoeg om te weten dat jij er niet bent (het feit dat hij je niet ziet wil niet zeggen dat hij niet aan je denkt) maar moet nog leren en vertrouwen dat je ook weer terug zult komen en dat hij zich in de tussentijd ook zonder jou wel even kan redden. Afstand nemen en even los van vader of moeder is wel iets wat de meeste kinderen zullen moeten leren in onze westerse samenleving. Ook al doe je je kind niet naar een vorm van kinderopvang, ook dan zal je af en toe uit zijn beeld verdwijnen. Al was het maar omdat je ook wel eens wat voor jezelf moet doen of omdat hij alleen in zijn eigen bedje wordt gelegd. Je kind zal moeten leren en vertrouwen dat je niet helemaal weg bent ook al ziet hij je even niet. En dat je altijd naar hem terug komt.
Tips om het leed te verzachten:
* Neem een vertrouwde knuffel of doek mee die hem aan huis en aan jou doet denken of hang een foto van jullie samen op boven het bedje op het oppasadres.
* Een goede, vertrouwde en liefdevolle oppas kan je kind beter troosten dan iemand die je kind nog niet goed kent. Hij of zij weet wat je kind nodig heeft om getroost te worden, en je kind voelt zich veiliger bij een vertrouwd gezicht dan bij een vreemde.
* Probeer routine en structuur in een opvangdag te brengen zodat je kind weet waar het aan toe is. (Na de lunch nog even spelen op de grote hal en dan komt pappa hem weer ophalen).
* Ga ook nooit weg zonder afscheid te nemen. Het lijkt een manier om aan verdrietig huilen en andere taferelen te ontkomen, maar als je "zomaar" verdwenen bent zal je kind het niet begrijpen en misschien denken dat dat vaker kan gebeuren. Blijf niet onnodig plakken, geef hem een zoen, zwaai en ga weg.
* Eigenlijk meer voor baby's, maar ook je dreumesen en peuters vinden het nog leuk: kiekeboe en verstopspelletjes leren je kind dat mensen en dingen niet weg zijn als je ze niet meer ziet

Aan de andere kant wil je dreumes misschien juist steeds vaker zelf dingen doen, los van pappa en mamma. Hij kan steeds meer en beseft dat hij een eigen persoontje is met een eigen willetje. Hij wil "zelluf" eten (of zelf bepalen dat hij NIET wil eten!), zelf aangeven welke kant hij op wil. Kijk dus niet vreemd op als hij zonder jou de wereld in trekt, net de andere kant op loopt als jij hem hebben wilt. Geef hem vooral de vrijheid om zelf op onderzoek uit te gaan en dingen te proberen maar blijf wel altijd opletten, en laat hem vooral ook duidelijk merken dat jij er altijd voor hem bent als hij hulp of troost nodig heeft (een veilige haven). Een kind dat zich veilig en geliefd voelt zal gelukkiger zijn en zich beter ontwikkelen dan een bang kind dat geen vertrouwen heeft in zijn verzorgers.

''Gezinsvoogden zijn niet vogelvrij"

" Als Savanna niet meer bij haar moeder was geweest, had ze nu nog geleefd"
Ja ik denk wel als Savanna eerder uit het huis was geplaats dat ze dan nu nog had geleefd.
Maar de gezinsvoogd had het moeten zien aankomen. Maar voor de gezinsvoogd is het ook wel heel moeilijk om zo beslissing te maken.

Stop! Het is rood!

Laat de kinderen allemaal op een rij staan. Eén van de kinderen wordt de politieman en gaat een stukje verderop, voor ze staan, met zijn rug naar de andere kinderen. Als hij roept ‘groen licht’, mogen alle kinderen naar hem toe lopen. Roept hij echter ‘rood licht’, dan draait hij zich heel snel om en moet iedereen stil staan. Degene die beweegt wordt uit het spel gezet. Het spel wordt herhaald totdat het eerste kind de politieman kan aantikken. Dit kind wordt de nieuwe politieman.

Voor het eerst naar school!

Oei wat spannend, de eerste schooldag! Hoewel je kleuter al een flinke meid of kerel begint te worden, is het een stap waar je als ouder misschien best een beetje moeite mee hebt. En dat is ook logisch. Je vraagt je van alles af. Zal mijn kind de school wel leuk vinden? Zal hij wel vriendjes kunnen maken? Vindt hij de juf wel lief? Zal hij goed mee kunnen komen met de andere kinderen? Je zult je kind toch een beetje los moeten laten en dat is voor zowel ouder als kind best eng. Hoe kunnen jullie je nu het beste voorbereiden op de basisschool?
ALVAST WENNEN
De meeste basisscholen kennen zogeheten "wendagen". Vaak zijn dit vijf dagdelen waarop ouder en kind rustig kunnen kennismaken met de school. Je kunt dan het gebouw verkennen, de juf of meester ontmoeten en alvast de andere kinderen leren kennen. Als ouder mag je een poosje bij je kind in de klas blijven zodat je ziet wat zich daar allemaal afspeelt. Dat poosje wordt dan steeds iets afgebouwd zodat je kind er steeds beter aan went dat hij zonder jou in de klas zit. Probeer je onvermijdelijke vertrek niet te lang te rekken, want dan kan je kind gaan denken dat het afscheid iets ergs is. Vertel hem duidelijk wie hem wanneer komt ophalen, zodat hij weet waar hij aan toe is. Het kan zijn dat er even wat traantjes vloeien, maar de kans is groot dat je kind snel wordt afgeleid door de gang van zaken in de klas. Het verdriet is nooit van lange duur. Overigens hebben de meeste scholen geen wendagen meer in de laatste weken voor de zomervakantie, omdat de groep er na de vakantie weer heel anders uit zal zien.
BASISONDERWIJS
Meestal gaat een kind vlak na zijn vierde verjaardag voor het eerst naar school. Dat is trouwens niet vereist: in Nederland zijn kinderen pas leerplichtig wanneer ze vijf zijn geworden. Tot 1986 gingen kleuters eerst twee jaar naar een aparte kleuterschool. Daarna gingen ze naar de lagere school, waar ze leerden lezen en schrijven in de eerste klas, te vergelijken met de huidige groep drie van de basisschool. Tegenwoordig vormen de kleuterschool en de lagere school een geheel. Kleuters van een jaar of vier gaan naar groep één van de basisschool.
DE EERSTE SCHOOLDAG
Het is zover: de eerste echte schooldag. Verschillende spulletjes moeten mee, zoals een tasje met gymkleertjes, een broodtrommel met boterhammetjes en natuurlijk een te gekke rugzak. En liefst ook wat reservekleertjes, mocht er eens een keer een "ongelukje" gebeuren. Misschien is het leuk om nog even een foto te maken, als aandenken aan de grote dag. En dan naar school! Omdat je kleuter al een aantal keren heeft meegedraaid, is het allemaal niet zo eng meer. Hij weet al waar de wc is en wie hij de eerste tijd kan vragen om mee te gaan. Hij heeft al gezien dat het spelen op school heel anders gaat dan hij gewend was. Maar daar gaat hij veel van leren en van leren word je slim! En voor de nieuwe kleuters gelden in het begin nog versoepelde regels, zodat ze zich rustig thuis kunnen gaan voelen. Zo burgert je kind ongemerkt volledig in. Hij is nu echt helemaal peuter-af!
TIPS
* Vertel je kind al ruim voor de wendagen over school. Geef hem niet de indruk dat school eng is, maar vertel hem op een rustige manier wat hij allemaal kan verwachten. Als hij oudere broertjes of zusjes heeft, leg hem dan duidelijk uit dat die niet bij hem in de klas zullen zitten. Fiets of loop samen een aantal keren naar de school toe, zodat je kind de route leert kennen. * Koop samen de spulletjes die je kleuter nodig heeft voor school. Let er daarbij op dat hij die spullen zelf kan openen en sluiten, zodat hij niet telkens de juf hoeft te vragen. Laat hem thuis oefenen met de spulletjes en vertel hem dat hij een grote jongen is wanneer hij zelf iets kan.
* Voorzie de kleertjes van merkjes en de spullen van etiketjes.
* Geef je kind niet meer eten mee dan hij normaalgesproken thuis opeet. Geef hem voedsel dat hij zelfstandig op kan eten zodat de juf hem niet hoeft te helpen.
* Als je kind in het begin erg moe is, laat hem dan een dag(deel) thuis. Als hij vier is, is hij nog niet leerplichtig. Heeft hij het nodig om uit te slapen, laat hem dan lekker rusten.

Baby bij jou in bed??

Moet een baby in zijn eigen bed slapen of mag een baby bij zijn ouders in bed??

In het begin vond ik wel dat een baby in zijn eigen bedje moet slapen.

Maar je mag best even je baby bij je in bed nemen. Maar ik vind wel dat je baby in zijn eigen bedje moet slapen. Dus als de baby bij zijn ouders in bed in slaap is gevallen, moet je de baby wel terug na zijn eigen bedje brengen. Maar het is dan niet zo dat elke avond zo moet gaan want een baby moet ook aan zijn eigen bedje wennen. Want als een baby eenmaal gewend is om altijd bij zijn ouders in bed te slapen, en de baby moet dan na zijn eigen bedje kan de baby niet in zijn eigen bedje slapen.

Gezinsvoogden zijn niet vogelvrij

DEN HAAG - Gezinsvoogden hoeven niet bang te zijn dat ze bij ieder overleden kind worden vervolgd. Officier van justitie Ingrid Degeling zei donderdag voor de rechtbank in Den Haag dat een gezinsvoogd niet verantwoordelijk is voor het handelen van de ouders.

Het Openbaar Ministerie (OM) maakt later op de dag de eis bekend tegen de gezinsvoogd van de overleden peuter Savanna. Het OM verdenkt de voogd van dood door schuld of zware mishandeling door schuld. De vrouw had moeten ingrijpen toen zij signalen kreeg dat Savanna's moeder het kind mishandelde, zei de aanklaagster.
Justitie houdt de voogd dan niet verantwoordelijk voor het handelen van Savanna's moeder, maar wel voor haar eigen handelingen. Ze had het kind uit huis moeten laten plaatsen, meent de officier van justitie. „Als Savanna niet meer bij haar moeder was geweest, had ze nu nog geleefd.”

Zijn jullie het er mee eens"dat als Savanna niet meer bij haar moeder was geweest, had ze nu nog geleefd"
Hoe denken jullie hier over?

© 1996-2007 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf B.V., Amsterdam.

Gastles BSO...

Dinsdag 2 oktober hebben we een gastles gehad over de BSO. Ze werkte zelf op een BSO in Hengelo. Ze kwam ons wat vertellen over de BSO. Ze vertelde voordelen en de vooroordelen wat de meeste mensen over de BSO hebben.

Voordelen van BSO kunnen zijn:

- Je hoeft geen brood voor de kinderen te smeren dat kunnen de kinderen zelf;

- Ook hoef je geen luiers meer te verschonen, want de kinderen dragen geen luiers meer;

- De kinderen kunnen als er wat gebeurt is vertellen wat er dan is gebeurd, kleine kinderen kunnen dat niet.

- De oudere kinderen zijn zelfstandigen ze kunnne meer zelf.

- Als leidster ben je er als ondersteuning.

Vooroordelen wat mensen hebben:

- De kinderen zijn eigenwijs

- De kinderen willen niet luisteren

- De kinderen worden snel boos.

Ze zei dat deze vooroordelen niet waar waren en dat het harstikke leuk werk is op de BSO.

Aan het eind van de gastles kregen we een opdracht. We moesten een thema bedenken. We moesten dan voor een week elke dag minstens 1 activiteit bedenken.

Ik vond het een interessante les. Ben nou ook wel veel te weten gekomen over de BSO. En misschien dat ik later wel in een BSO wil werken.

Jongens zijn agressiever ..

Agressief gedrag bij kleine kinderen verloopt volgens een curve. Alink en haar collega’s beschrijven de opkomst en ondergang van fysiek geweld bij peuters en kleuters.
0-1 jaar. Van agressie van kinderen die nog geen jaar oud zijn, is maar weinig bekend. Het lijkt erop dat leren slaan ongeveer tegelijk opkomt met het leren lopen. De jongste deelnemers aan Alinks onderzoek waren tien maanden oud, en dan komt agressief gedrag soms al voor. ‘Je kunt je voorstellen dat kinderen pas agressief worden als ze daar de motorische vaardigheden voor hebben.’
1-2 jaar. Ongeveer de helft van de kinderen deelt wel eens een beet of een mep uit. De eerste frustraties spelen hierbij een rol. ‘Het kind wil iets, en dat kan of mag het niet. Vervolgens wordt het boos.’ Volgens de ontwikkelingspsychologe is het nog maar de vraag of zuigelingen ook al zulke emoties kennen.
2-3 jaar. Voor jonge kinderen is dit de leeftijd waarin ze het agressiefst zijn. Er ontstaat ook een verschil tussen de geslachten: jongetjes gaan vaker ouders, broertjes, zusjes, leeftijdsgenootjes, huisdieren of hun speelgoed te lijf dan meisjes. ‘Een kind van één gaat nog niet vechten, een peuter van drie wel. Hij speelt ook vaker met leeftijdsgenootjes, die agressie kunnen uitlokken.’
3-4 jaar. De peuters worden kleuters, en gaan minder fysiek geweld gebruiken. Naarmate ze meer regels leren, gaan ze zich anders gedragen. Ook groeit hun taalbeheersing in een razend tempo. Ze kunnen beter uitleggen wat ze willen en worden dus minder snel boos omdat iemand hen niet begrijpt, en ze zijn beter in staat om hun zin op een andere manier te krijgen. Taal opent echter ook de poort naar een nieuwe vorm van agressie: verbaal geweld.

Het artikel in NRC Handelsblad is geschreven naar aanleiding van het artikel The Early Childhood Aggression Curve: Development of Physical Aggression in 10- to 50-Month-Old Children, verschenen in Child Development

Pratende peuters slaan minder..

Bijten, slopen of slaan: als kinderen één jaar oud zijn, vertoont ongeveer de helft van hen wel eens agressief gedrag. Leidse pedagogen en psychologen onderzoeken hoe het gedrag zich ontwikkelt. "Af en toe schoppen is niet abnormaal

De meeste kinderen vertonen agressie’, vertelt ontwikkelingspsychologe Lenneke Alink. ‘Maar dat betekent niet dat ze hun ouders bont en blauw slaan, maar af en toe schoppen en slaan is niet abnormaal.’Waar die agressie vandaan komt? ‘Geen idee’, lacht Alink. ‘Wetenschappers dachten heel lang dat het vooral aangeleerd gedrag is.’ Kinderen zouden het afkijken van hun ouders of van andere kinderen. Als ze door drenzen en schoppen hun zin krijgen, leren ze dat het gedrag succes heeft. ‘De gedachte dat er ook een aangeboren component is, is vrij recent opgekomen. Er lijkt sprake te zijn van een genetische kwetsbaarheid: bepaalde combinaties van genen en omgevingsfactoren maken de kans op agressiviteit groter, maar over hoe dat precies zit is nog maar weinig bekend.’Om meer te leren over de opkomst van agressie bij kleine kinderen deelden Alink en haar collega’s enquêtes uit onder de ouders van meer dan 2400 kinderen uit Leiden en omstreken. De resultaten publiceerde ze in het vakblad Child Development. Behalve een opkomst is er ook een ondergang: zodra de peuters goed beginnen te praten, slaan ze er minder op los.Gewelddadig gedrag neemt wel toe of af met de leeftijd, maar in een ander opzicht is het tamelijk stabiel: de agressiefste kinderen blijven meestal het agressiefst, en de rustigste kinderen blijven meestal het rustigst. Ook na de kleutertijd lijkt dat zo te blijven. ‘Fysieke agressie is een risicofactor voor later probleemgedrag’, aldus Alink. ‘Als een kind van twee iemand schopt, is dat niet zo erg, maar bij iemand van vijftien is het maatschappelijk ongewenst gedrag.’Blijkbaar gaat ‘jong geleerd, oud gedaan’ ook op voor het gebruiken van geweld, maar Alink haast zich om nuance aan te brengen. ‘Je kunt zeker niet zeggen dat een agressieve peuter een twaalfjarige crimineel wordt. Er zijn ontzettend veel factoren die daar een rol bij kunnen spelen: de manier waarop de kinderen worden opgevoed door hun ouders, naar welke school ze gaan, wat voor vrienden ze krijgen, dat soort dingen.’Alink: ‘Zelf doen wij onder andere onderzoek naar oudervariabelen. We weten bijvoorbeeld dat inconsequent straffen van invloed is. Stel je voor: een ouder verbiedt zijn kind in de supermarkt aan het snoep te komen. Het kind reageert daarop met schreeuwen en slaan. De situatie escaleert en de ouder geeft maar toe: het kind mag de snoepjes hebben. Zoiets vergroot op termijn de kans dat het kind in de toekomst vaker agressief wordt.’Ze vervolgt: ‘We weten echter ook een heleboel nog niet. Opvoeding speelt een grote rol bij agressiviteit, maar wat die exacte rol is en wat je het beste kunt doen, daar weten we nog maar weinig over.’

Het artikel in NRC Handelsblad is geschreven naar aanleiding van het artikel The Early Childhood Aggression Curve: Development of Physical Aggression in 10- to 50-Month-Old Children, verschenen in Child Development (juli/augustus 2006).

Baby bij jou in bed??

Mag je je kind bij jou in bed laten slapen? Hier hebben veel mensen nogal uitgesproken en vaak tegenstrijdige meningen over. De een vindt dat een kind direct in een eigen kamertje in een eigen ledikantje moet liggen. De ander vindt het natuurlijker dat een kind de eerste paar jaar van zijn leven lekker dicht bij de ouders mag blijven en dus ook altijd bij de ouders in bed mag slapen.
Sommige kinderen worden in bed gehaald door een van de ouders zodra ze 's nachts gaan huilen en niet meer snel getroost kunnen worden. Een wat groter kind zal misschien uit zichzelf 's nachts naar je toe komen met het verzoek even bij je te mogen liggen.
Doe wat je denkt dat goed is voor jezelf en voor je kind. Soms kan het lastig zijn om een kind dat eenmaal gewend is tussen de ouders in te liggen dat privilege zomaar op te geven! Denk zelf na over wat De vraag is of dat jullie nachtrust (en privacy) en de nachtrust van je kind ten goede komt.
Let wel op, er wordt gewaarschuwd om (kleine) baby's NIET in het bed van de ouders te laten slapen in verband met mogelijke verhoogde kans op wiegendood. De baby kan onder het dekbed komen, het is waarschijnlijk te warm voor de baby in bed met die een of twee grote volwassen erbij, en de ouders kunnen (zeker onder invloed van alcohol of medicijnen) niet altijd voorkomen dat ze op de baby rollen.

Wat vind jij "Moet een baby in zijn eigen bedje slapen of mag een baby bij de ouders in bed"??

http://www.allesoverkinderen.nl/

Hete aardappel..

benodigheden:

* aardappel

* blinddoek

De kinderen zitten in een kring en geven een aardappel door. Eén kind zit met een blinddoek voor, in het midden van de kring. Als hij luid ‘hete aardappel!’ roept, moet het kind die op dat moment de aardappel in zijn bezit heeft, de kring verlaten. Winnaar is degene die het langst in de kring blijft zitten.

Thematafel..

Een van de activiteiten rondom een thema is het maken van een thematafel. Op een thematafel staan allerlei concrete voorwerpen die met het thema te maken hebben.

Nou is het de bedoeling dat je in tweetallen een thematafel maakt. Ik doe samen met Esther Bos en we hebben het thema Carnaval. De thematafel moet aansluiten bij de belevingswereld van peuters (2 tot 4 jaar).
Er zijn drie verplichten onderwerpen:
-Een prentenboek dat past bij het thema
-Een voorbeeld van een "werkje" dat je met de kinderen hebt gemaakt(of gaat maken)
-De tekst van een liedje of versje over dit thema.

Bibliotheek..

Stel je leest iets over kinderopvang wat je interesseert en je denk dat je er later misschien nog wel wat aan hebt. Dan zet je dat in de bibliotheek.

Als je wat van internet kopieërt dan is het wel zo netjes om even de schrijver of het internetadres te vermelden.

Zo denk ik er nu over..

Als je op een gegeven moment ergens een mening over heb, dan krijgt het dit label. Je hebt dus een tijdje over een bepaald onderwerp nagedacht. Je hebt dan met anderen mensen gediscussieerd.
Als je denkt dat je er genoeg van af weet, zet je alle voor en nadelen op een rijtje. Dan geef je, je eigen mening over het onderwerp.

Brainstormen..

Dit label geef je aan een bericht dat gaat over een onderwerp wat je bezig houdt. Iets waar je diep over nadenk en wat je er van vind.
De tekst is altijd van jezelf. Dus geen artikelen van internet of boeken.
Hier kunnen ook klasgenoten met mij in discussie gaan.

BPV..

Dit label krijgen alle berichtjes wat over mijn BPV gaan.

De dingen die je meemaakt met de kinderen, de verschillende activiteiten die je met de kinderen doet.

Uitproberen..

Daar is mijn eerste berichtje!!
Knap he!!